ПРЕДЛОГ ЗА ИЗМЕНА
Со цел за подобрување на локалните услови на живеење од секаков карактер, а во надеж и за подобрување на севкупно-градските, јас предлагам измена на начинот на избор за градоначалник (општински и градски) како и промена на досегашната управно-функционална структура (ако таква воопшто постои) на градоначалствување и советништво. Идеата е следна:
Секој куќен совет го предлага својот постоечки претседник како кандидат за маалски претседател. По повод негов избор се организираат избори но повеќе во смисла на натпреварувачки изборен саем (ова го решава и медиумскиот терор и трошокот од сегашните изборни кампањи). На дадениот ден секој кандидат ги претставува плодовите на својот куќносаветнички труд пред жителите на останатите маала и пред специјално формираната комисија од маалски претставници. Сите од овие имаат улога да го вреднуваат прикажаниот труд. Како конкретна задача пак, на кандидатот му се дава задолжение да организира мини радна акција насочена кон решавање на конкретен проблем, по можност од сечиј интерес. После акцијата треба да организира журка (да видиме каква смисла за entertainment има). После истата кандидатот се оценува во однос на ресурсите, поточно способноста и мобилизираните сретсва како за оранизација на журот така и за чистење на постфестумскиот лом. Друг начин да се тестира јунакот е да му се даде друга зграда да ја началствува 1 месец. Сума сумарум, начините се повеќе, додека целта е една – да се избере кадарен маалски претседник кој понатаму, на повисоко ниво, ќе биде кандидатобилен за регионален претседник, претседник на неколку маала. Е токму тие регионални менаџери пред се, се уствари општинските советници кои пуленот меѓу нив го прогласуваат за началник скупштине.
Така формираниот општински совет меѓудругото се спонзорира од месечните уплати на граѓаните за влез шо ги викаме, место 200, накачуеме на 250. Од кои150 за зграда и по 50 за маалски и регионален буџет кој се вложуе у развој но и репарација на општината и сите нејзини делчиња. Кој не плаќа нема право да побара помош во кризни и некризни времиња. Башка шо ќе се формира миниопштинска хигиенска служба, вработени 30ина. Или колку е потребно комунални работници, кој ќе се грижат ем за влезови, ем за паркови у општина, ем ќе бидат пријавени како работници и радно место. Згора на што наместо, советниците да седат ко мамлази и дигаат руки и млатат слама, овие нови маалски претседници и регионални претседници ќе земаат сериозна плата за тоа, у ствари тие и ќе бидат советниците, но за разлика од дебилниве , нема само да имаат политичка активност на планирање, и дндрмндр-рирање на предлог идеи, нацрти и пичке си мајчине, но ќе имаат и егзекутивна одговорност и задолжение секој од нив да обмисли и реализира еден проект месечно. Мини проект, за да речеме за еден регион,(пример во регионот од млечен до мал одмор да ги попуни дупките на улиците како јас не би чуствувал непријатно чуство во мојот абдомен и ректум при секое управување со билокое превозно сретство). НЕ ли го направи тоа, 60% од плата да му се скрати. Сеа, на идеава може да и се замери дека не зема предвид, оскудица, дупнати каси и слично, ама ако таквиот начелник не е способен да створи фонд, нека не се ни мачи да се пријавуе. Еве му поттик – казни. Сосема банално – 300 за потпис у лифт. 500 за неутврден автор на било каква шкртаница. Потоа, казна за неплаќање казни. Па на крај на краиштата нека се организираат и маалски олимписки игри каде пола од парите за котизација ќе бидат за победниците, пола за маалска каса, па симболички карти од 5 денари, продажба на сокчиња, па опклади (зашто младите да фрлаат пари на Челзи, па Роман не е грев). Или нека се организира натпревар за најбоља маалска пита и гибаница.
За крај, предлогов нити е конечен нити е некаква еурека. Сигурно го има на разни начини и делови по куп Енџи-Оаа, конференции, публикации, слични њума. Но она што јас лично го гледам како најбитно, покрај тоа што маалските и регионалните претседници би можеле да се сменат мноогу пред 4те закоравени години, е неискажаната идеа-мотив која му подлежи – целосна департизација на државава и тотално менаџерски преокрет и ориентираност. Нема веќе партии. Само граѓани и граѓани кои привремено изведуваат мини и макси проекти од јавен интерес. Е сеа, така нема да се реши ни едно политичко посензитивно прашање. Затоа и имам сочуство кон сите оние кои треба да бидат избркани од оваа моја идила. Нек се...
Со цел за подобрување на локалните услови на живеење од секаков карактер, а во надеж и за подобрување на севкупно-градските, јас предлагам измена на начинот на избор за градоначалник (општински и градски) како и промена на досегашната управно-функционална структура (ако таква воопшто постои) на градоначалствување и советништво. Идеата е следна:
Секој куќен совет го предлага својот постоечки претседник како кандидат за маалски претседател. По повод негов избор се организираат избори но повеќе во смисла на натпреварувачки изборен саем (ова го решава и медиумскиот терор и трошокот од сегашните изборни кампањи). На дадениот ден секој кандидат ги претставува плодовите на својот куќносаветнички труд пред жителите на останатите маала и пред специјално формираната комисија од маалски претставници. Сите од овие имаат улога да го вреднуваат прикажаниот труд. Како конкретна задача пак, на кандидатот му се дава задолжение да организира мини радна акција насочена кон решавање на конкретен проблем, по можност од сечиј интерес. После акцијата треба да организира журка (да видиме каква смисла за entertainment има). После истата кандидатот се оценува во однос на ресурсите, поточно способноста и мобилизираните сретсва како за оранизација на журот така и за чистење на постфестумскиот лом. Друг начин да се тестира јунакот е да му се даде друга зграда да ја началствува 1 месец. Сума сумарум, начините се повеќе, додека целта е една – да се избере кадарен маалски претседник кој понатаму, на повисоко ниво, ќе биде кандидатобилен за регионален претседник, претседник на неколку маала. Е токму тие регионални менаџери пред се, се уствари општинските советници кои пуленот меѓу нив го прогласуваат за началник скупштине.
Така формираниот општински совет меѓудругото се спонзорира од месечните уплати на граѓаните за влез шо ги викаме, место 200, накачуеме на 250. Од кои150 за зграда и по 50 за маалски и регионален буџет кој се вложуе у развој но и репарација на општината и сите нејзини делчиња. Кој не плаќа нема право да побара помош во кризни и некризни времиња. Башка шо ќе се формира миниопштинска хигиенска служба, вработени 30ина. Или колку е потребно комунални работници, кој ќе се грижат ем за влезови, ем за паркови у општина, ем ќе бидат пријавени како работници и радно место. Згора на што наместо, советниците да седат ко мамлази и дигаат руки и млатат слама, овие нови маалски претседници и регионални претседници ќе земаат сериозна плата за тоа, у ствари тие и ќе бидат советниците, но за разлика од дебилниве , нема само да имаат политичка активност на планирање, и дндрмндр-рирање на предлог идеи, нацрти и пичке си мајчине, но ќе имаат и егзекутивна одговорност и задолжение секој од нив да обмисли и реализира еден проект месечно. Мини проект, за да речеме за еден регион,(пример во регионот од млечен до мал одмор да ги попуни дупките на улиците како јас не би чуствувал непријатно чуство во мојот абдомен и ректум при секое управување со билокое превозно сретство). НЕ ли го направи тоа, 60% од плата да му се скрати. Сеа, на идеава може да и се замери дека не зема предвид, оскудица, дупнати каси и слично, ама ако таквиот начелник не е способен да створи фонд, нека не се ни мачи да се пријавуе. Еве му поттик – казни. Сосема банално – 300 за потпис у лифт. 500 за неутврден автор на било каква шкртаница. Потоа, казна за неплаќање казни. Па на крај на краиштата нека се организираат и маалски олимписки игри каде пола од парите за котизација ќе бидат за победниците, пола за маалска каса, па симболички карти од 5 денари, продажба на сокчиња, па опклади (зашто младите да фрлаат пари на Челзи, па Роман не е грев). Или нека се организира натпревар за најбоља маалска пита и гибаница.
За крај, предлогов нити е конечен нити е некаква еурека. Сигурно го има на разни начини и делови по куп Енџи-Оаа, конференции, публикации, слични њума. Но она што јас лично го гледам како најбитно, покрај тоа што маалските и регионалните претседници би можеле да се сменат мноогу пред 4те закоравени години, е неискажаната идеа-мотив која му подлежи – целосна департизација на државава и тотално менаџерски преокрет и ориентираност. Нема веќе партии. Само граѓани и граѓани кои привремено изведуваат мини и макси проекти од јавен интерес. Е сеа, така нема да се реши ни едно политичко посензитивно прашање. Затоа и имам сочуство кон сите оние кои треба да бидат избркани од оваа моја идила. Нек се...
Објави
