Старецот и Детето

Тројца еднаш кон исток на мекици појдоа. Ама на тој пат никогаш не го сретнаа Старецот кој кон запад забревтан врвеше како и секоја претходна и наредна година. И се брзаше Стариот оти само 24 часа има да стигне кај сите, освен кај ова новороденче. Тројцата по старост му колеги пак кротко одеа оти ќе имаат и по тринаесет дена шанса да го видат детето со двајаца татковци. Стариот ни татко, ни мајка, ни поколенија има, ама сите ги познава оти светот го заобиколил и не се уморил. И така секоја година. Засекогаш. Осуден на повторливоста на вечниот земски живот без храмови и булевари во негова чест, со само сезонски споменици и интерес, ја повторува истата траекторија без да му скурчи фактот дека Детето кое само до запад ќе дошета и ќе биде погубено ќе добие поголема архитектонска почит и навивачи. А некој спомна и дека чул за некои слични деца некаде далеку, ама не знаеше дали има друго такво Страче. Е како?